حال خوب کن ها

امروز یکی از همکارهای خانمی که تو اداره هستن پیگیر این بود که چه آینده ای برای بچه هاش رقم بزنه !!! میگفت زن و شوهر دارن کار میکنن تا دوتا فرزندشون رو تا مقاطع بالای تحصیلی ساپورت کنن تا بتونن بورسیه بشن. منم دیگه دیدم خیلی داره رویا پردازی میکنه بهش گفتم چندین سالی هست که عمر مدرک گرایی دیگه تموم شده و جاش رو به مهارت گرایی داده. براش مثال زدم منی که اینجا شاغلم و 2 میلیون تومان درآمد دارم اگه 7 سال قبل میرفتم شاگرد تعمیرگاهی میشدم الان چندین برابر درآمدم بود و اینقدر غرغر نمیکردم!!!

در همین موقع بود که یک ارباب رجوع خانم تقریبا مسن بدهکار به اداره اومد و درخواست تقسیط داشت منم از روی فکاکی ازش سوال کردم این مبلغ که تقسیط نمیشه . اون بنده خدا هم سفره دلش رو باز کرد و گفت 20 ساله که بدون همسر داره از خوراکش و جسمش میزنه و همیشه کار کرده تا 3 تا فرزندش لیسانس گرفتن و امروز هر سه بیکار و دوباره خرج خور خودشن.

دیگه من چیزی نگفتم . چیزی نداشتم که بگم. فقط به اون همکارم گفتم : اینم نمونه زندش. لایوه لایو !!!

پی نوشت : به بهانه روز جهانی کودک. این دوتا وروجک مهدیسا و مهدیارن. همیشه در پس زمینه وجودم فکر میکنم آینده اونها چه شکلی خواهد بود. آیا من میتونم تو مسیر زندگیشون راهنمایی کنم و اشتباه نباشه. میدونم فقط درس خوندن نیست. به قول مجید حسینی عزیز بایستی دانشگاه ها تحریم شن.