ابتدای بی شعوری

یکی از معیارهایی که میشه شعور ما آدما رو باهاش اندازه گیری کرد نحوه برخورد با حیواناتی هست که حق حیات در کنار ما رو دارند.

یادمه از بچگی حیوان دوستی از طرف خانواده علی الخصوص مادرم در مغز ما چپونده شده بود..! طوری که من حتی قدرت کشتن ی سوسک رو هم ندارم حتی از اون فاضلابیهاش..!! و تمام موجودات زنده مزاحم بایستی بصورت زنده به دامان طبیعت بر می گشتن.

این دلسوزی مادرم که به ما هم سرایت کرده بود ، به حدی رسیده که گربه ها در آسایش کامل و کاملا شیک و مجلسی در حیاط پشتی خونمون زندگی کنن و از اونجایی که زاد و بلدشون در حد لالیگابود..!! تقریبا گربه از خونه ما به سطح منطقه صادر می شد.

از بچگی هم یادمه انواع حیوونات از مرغ و خروس بگیر تا کبوتر و جغد!! رو تو حیاط خونه نگهداری می کردیم و همشون رو هم بعد از مردنشون با چشمای گریون تو حیاط خونه دفن کردم.

حالا بعد از اون سالها خلاصه مطلب اینکه آقایون و خانم هایی که بدلیل ترس از ی حیوون به خودتون اجازه میدید بهشون آسیب بزنید، این مشکل خود شماست. خودتون رو اصلاح کنید و گرنه در هر سن، جایگاه اجتماعی و ... که باشین در ابتدای راه بی شعوری قرار دارین...!!!